Van paddenstoel naar praktijk

Een aantal jaar geleden ben ik met nieuwe vrienden een lang weekend weggegaan. Op de derde dag begon ik mij te ergeren aan het feit dat activiteiten vroegtijdig afgebroken werden. Na mij herhaaldelijk aangepast te hebben aan de meerderheid, besloot ik op deze dag dat ik mij niet wilde laten leiden door de groep. Ik koos voor mijzelf en besloot stil te staan bij de indrukken en ervaringen van het moment. Vol op te genieten van dat waar ik mij op heb verheugd. Ook had ik een moment voor mijzelf nodig. Niet dat ik mij geheel wilde afzonderen, maar dat ik de behoefte had om mijn eigen tempo te bepalen.

Na een kort bezoek aan het openluchtmuseum, besloot de groep de wandeling te beginnen door het bos. Ik was daar nog niet aan toe. Ik wilde nog even de indrukken van dat moment waarderen en tot mij nemen. Na circa 30 minuten ben ik zelf aan de boswandeling begonnen. Mijn eerste ingeving was om mij weer zo snel mogelijk bij de groep te voegen en liep stevig vooruit tot ik een prachtig samenstelling paddenstoelen zag. Ik stopte en nam even de tijd om deze te bewonderen. Na een aantal foto’s gemaakt te hebben, ben ik verder gaan lopen. Nog steeds maakte ik pas op de plaats. Ik keek naar de natuur en wanneer ik een mooie samenstelling zag maakte ik een foto.

Naarmate mijn wandeling vorderde, bleef ik langer stilstaan bij wat ik zag en begon met meer interesse te kijken naar de natuur om mij heen. Ik stond stil bij een boomstam. Daar groeide een mooie oranje schimmel op. Ik maakte foto’s vanuit verschillende invalshoeken. Terwijl ik mij in positie aan het manoeuvreren was, viel mijn oog op iets paars op de grond tussen de bladeren. Ik kon niet uitmaken wat dit was dus heb ik van dichtbij een foto gemaakt en heb mij weer op de boomstam gericht.

Tijdens mijn wandeling heb ik niet meer aan deze foto gedacht. Wel heb ik mijn pas aangepast.

Ik heb meer de tijd genomen om de natuur en de stilte om mij heen te waarderen. Ik voelde dat mijn lichaam ontspande. Op het moment dat ik luisterde naar de sereniteit om mij heen kwam er een stilte over mij heen. Ik werd bewust van de verschillende geluiden die ik hoorde of juist niet hoorde. Ondanks dat er al een uur voorbij was gegaan voelde ik dat ik meer energie kreeg. In de verte hoorde ik de stemmen van mijn groep. Een ervaring rijker en met nieuwe energie heb ik mij weer bij de groep gevoegd. Het laatste stuk hebben wij samen gewandeld en afgesloten door met zijn alle koffie te drinken.

Tijdens het koffie drinken deelde ik mijn ervaringen met een groepsgenoot. Samen bekeken wij de foto’s die ik had gemaakt. Toen ik die ene foto zag was ik versteld van de schoonheid. Een paarse paddenstoel. Ik wist niet dat dit bestond. Mooi fel paars in de aardse herfsttinten van de natuur. Ik vond dit heel symbolisch voor hoe ik mij voelde bij aanvang van mijn wandeling. Alleen in de massa. Door mij even af te zonderen ben ik weer gaan stralen. Ben ik bewust geworden van de warmte om mij heen. Ik was weer in staat om te genieten van de mensen om mij heen. Deze paddenstoel is het logo van mijn bedrijf geworden.

Langzamerhand ben ik steeds meer de symboliek gaan inzien.
Ik had het gevoel te verzuipen in de menigte.
Paddenstoelen groeien op vochtige donkere plekken.
De paddenstoel vond zijn weg uit de natte donkere aarde en bladeren en groeide richting de zon.
Ik ontworstelde mij van de menigte en werd bewust van de warmte.